Ik had last van een oorworm vandaag. De hele dag. Gek werd ik ervan!
Nee niet zo’n zwart beestje met van die prachtige knijpertjes, maar zo’n liedje. Zo eentje waarbij er een stukje van een melodie en een stukje van de tekst in je hoofd zijn blijven hangen.
Tum-tedetetum-tetum-tututum… “Rode wijn op het terras”… “dat je heel de wereld voor me was”…” je zit nog veel te diep in mij”… En weer terug. Tum-tedetetum-tetum-tututum… Voor de verandering af en toe: “Kan de wereld laten zien dat het zo beter is misschien?” ertussendoor en weer door: Tum-tedetetum-tetum-tututum…
Aargh! Om geschift van te worden.
Herken je het liedje? Abel? Ja asjeblieft, dit is er zo eentje die meteen werkt he, nu heb jij hem ook. Graag gedaan. Grinnik.
Oorwormen zijn een bijzonder fenomeen. Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat ze je iets te melden hebben. De tekst van het liedje dat je aan een stuk door in je hoofd hebt, wil je wat zeggen.
Ik heb wel eens gehad dat ik alleen een melodie in mijn hoofd had en dat ik er veel moeite voor moest doen om eerst erachter te komen van welke band en welk nummer het fragment afkomstig was, en daarna om de tekst van het nummer te achterhalen.
Toch bleek het wel de moeite waard want de tekst vertelde mij exact wat ik op dat moment moest horen.
Ik zeg het je eerlijk: er van uitgaande dat dit soort oorwormen door je spirithelpers, noem ze engelen als je wil, ingefluisterd worden, denk ik dat ze soms beter een andere manier hadden kunnen zoeken om de boodschap door te geven.
Je zou toch grijze haren krijgen van het constant maar doorgeven van die paar zinnen van een liedje, zonder dat je mens doorheeft dat er een boodschap achter zit?!? Je zou van minder al overspannen kunnen raken, denk ik dan.
Maar goed, terug naar mijn oorwurm van vandaag. Na uren en uren van gezellig mee-neuriën en weer wegdrukken om de dingen te doen die ik op dat moment te doen had, en weer opnieuw hetzelfde liedje, dezelfde melodie en zelfde paar zinnen te horen, ging er een lampje bij mij op. Dit is een oorwurm, een hint, het heeft mij iets te vertellen.
Even goed luisteren dus. “Rode wijn op het terras… dat je heel de wereld voor me was… je zit nog veel te diep in mij… Kan de wereld laten zien dat het zo beter is misschien?”… Hmz.
Dat is óók nog zoiets he… het feit dat ik weet dat er een boodschap in zit, maakt de boodschap nog niet meteen duidelijk. Ik zie de engel al zitten, handen in het inmiddels grijze haar, trekkend aan de grijze haren van frustratie. “Luister dan! Ik geef het je zo duidelijk door!” Vind je? Ik heb daar een andere mening over, sorry.
Dus ik kon er niet zo veel mee.
Ik laat de tekst door mijn hoofd gaan, bewust nu, en denk terug aan mijn onverwachte en ontzettend leuke gesprek van eerder vandaag, met een mede-onderneemster. Een gesprek over vastzitten in oude patronen. Over bewust worden van die patronen, zien dat je sommige kunt doorbreken en andere… misschien wel maar mogelijk nog niet nu?
Dat er patronen zijn die je zelf gecreëerd hebt en patronen die je met je bloedlijn mee hebt gekregen. En dat je de dingen altijd anders kunt gaan doen.
Ik heb nieuwe inzichten gekregen tijdens dit gesprek en vond het heel leuk om te zien dat datzelfde ook gold voor mijn gesprekspartner. Ik heb wat dingen om over na te denken. Hoe ik ze anders wil. Over andere dingen mag ik nog een nachtje slapen: het idee dat ik die patronen omgooi, levert een direct gevoel op dat dat nu nog niet (helemaal) kan. “Het zit nog veel te diep in mij”… Heejjj daar gebeurt wat.
Ik merk dat ik op het juiste spoor zit.
We hadden het over wie je aantrekt als klant, of je zelf leeft wat je uitdraagt en of de klanten nog passen. Of de reclame die we maken de klanten opleveren die bij ons horen of dat we de reclame beter anders in kunnen gaan richten. En dat we gevormd zijn, bewust en onbewust, door de generaties vóór ons.
Ons gesprek maakt mij bewust van beperkende overtuigingen in mijzelf en op dat moment wil ik het liefst meteen en direct mijn hele aanbod omgooien. “Rode wijn op het terras… dat je heel de wereld voor me was… je zit nog veel te diep in mij…” Ja je hebt gelijk, oorwurm, die rode wijn op het terras staat voor dat het ook heerlijk was zoals het was. Het wás goed zoals het was. En hoe het toen was, wás mijn hele wereld. Zal ik je nog eens iets vertellen? Ik ben daar nog niet los van. Ik zie nog niet de noodzaak om álles nu ineens helemaal om te gooien. “Je zit nog veel te diep in mij.” Het zit inderdaad nog diep in mij en hoeft er ook niet ineens helemaal en volledig uit.
Nog zoiets: mijn aanbod omgooien betekent ook onzekerheid; wat als ik het bij het verkeerde eind heb? Wat nou als “die nieuwe klant” helemaal niet komt? Zit ik daar met mijn nieuwe aanbod. Die oude die komt tenminste. Ik voel de aarzeling toeslaan.
“Kan de wereld laten zien dat het zo beter is misschien?” Oeh dat is een gevaarlijke. Dan zou het leven mij vanzelf gaan laten zien dat het tijd is voor iets nieuws. Dat gaat meestal niet subtiel. Ben ik daar klaar voor? Of kan het iets subtieler misschien? Kan ik ook veranderingen aanbrengen in de huidige structuur waardoor mijn aanbod en werk in de loop van de komende tijd “vanzelf” verandert?
Tum-tedetetum-tetum-tututum… “Rode wijn op het terras… dat je heel de wereld voor me was… je zit nog veel te diep in mij… Tum-tedetetum-tetum-tututum… Kan de wereld laten zien dat het zo beter is misschien?”
Er zit een engel met een zeer tevreden gezicht op mijn schouder. De cd-speler mag op pauze. De engel wacht af of ik de juiste conclusies trek. Schiet ik richting aarzeling dan gaat de knop snel weer op Play. Ga ik vrij associëren en laat ik mijn wensen de vrije loop, dan blijft de cd-speler op pauze en kom ik steeds verder in mijn proces. Een proces dat bestaat uit vernieuwing, die alleen plaats kan vinden als ik éérst los ga laten. Mijn beperkende overtuigingen los ga laten. Zodat er ruimte komt voor een nieuwe vorm. Zodat het oude niet meer te diep in mij zit. Het nieuwe zijn plek op kan eisen en het jaarwiel verder kan draaien.
Loslaten. Zaaien. Goed ervoor zorgen. Oogsten.
Zo aan het einde van de Metaaltijd en aan het begin van Water had ik me geen beter doel kunnen wensen.
Ik ga dus veel dromen de komende tijd. Dagdromen van hoe zo’n nieuw aanbod voor zowel mij als mijn klanten het mooiste en het beste is. Hoe dat leidt tot tevredenheid en op de juiste manier lekker bezig zijn. Gebruikmakend van de Chinese elementenleer en engelen die mij een oorwurm toeschuiven, kom ik steeds een stapje dichter bij wie ik in de toekomst wens te zijn, zodat ik niet alleen nu tevreden ben met wie en wat ik ben, maar dat ik dat in de toekomst ook blijf.
Dankjewel oorwurm en engel, ik ga er mee aan de slag.
#vernieuwing #water #tcm #tcg #vrouwelijkeondernemers #oorwurm #elementenleer #toekomst #plannen #2023 #goals #ideeën #Zoetermeer #zuidholland