Nee.

Nee ik doe dat niet.
Nee ik kom niet.
Nee ik wil niet.

Nee zeggen klinkt simpel. Maar schijn bedriegt.

Echt simpel en puur “nee” zeggen is iets anders dan boos “NEE !!” schreeuwen.

Echt simpel en puur “nee” zeggen is iets anders dan allerlei redenen aanvoeren waarom je eigenlijk niet wil.

Echt simpel en puur “nee” zeggen is iets anders dan aangeven dat je vandaag niet kan.

Echt simpel en puur “nee” zeggen vergt, als je het nooit goed geleerd hebt, moed.

Echt simpel en puur “nee” zeggen werd ons in veel gevallen al jong afgeleerd.
Óf het werd eruitgeslagen ‘omdat het brutaal is tegen te spreken’, óf het Nee zeggen werd je afgeleerd door je op een andere manier te laten voelen dat jouw Nee niet ‘kan’.

Het hoeft niet altijd om grote en heftige voorvallen te gaan. Veel kleintjes doen samen precies hetzelfde.

Het lastige is dat onze hersens met hun lerend vermogen al deze ervaringen bij elkaar optellen zonder dat wij het doorhebben.

Zo kan het gebeuren dat je je in een situatie bevindt waarin je – achteraf gezien- best Nee had kunnen zeggen. Dat dat beter voor je was geweest. Veel beter zelfs.
Maar dat dat geen moment in je opkwam omdat al die kleine steken in het verleden geleid hebben tot het afsluiten van het pad in de hersenen dat leidt tot het zeggen van Nee.

We geven onszelf graag achteraf op de kop. Waarom zei ik niet gewoon dat ik dat niet wilde? Waarom gaf ik toch weer toe?

Hoog tijd dus om te oefenen met Nee.

De mooiste Nee’s zeg je in alle rust en vol vertrouwen. Zo kom je het duidelijkst over. De ander voelt intuïtief aan dat je het meent.
Lukt dat nog niet dan kan het bevrijdend werken om toch maar te oefenen met een boze of gefrustreerde Nee. Oefening baart kunst tenslotte en het einddoel is om het ‘Nee zeggen’ te kunnen doen wanneer het hoort en niet pas als het eigenlijk al te laat is.

Nee als woede uitbarsting hoort bij Hout. Het helpt je om mensen uit je buurt te krijgen die fors over jouw grenzen gaan.
Nee als rustige uiting hoort bij Water. Vol vertrouwen in jezelf en de ander leg je je grens neer, er van uitgaande dat de ander die respecteert.

Oefenen met Nee bij Hout lucht op, eerlijk is eerlijk. Toch is het op de lange termijn beter om vanuit Water met Nee te werken.

Nu we in de Houttijd zitten, is het goed om ons te realiseren dat we de keuze hebben hoe we met Nee om willen gaan.
In de eerste plaats is het goed om je te realiseren dat er werk aan de winkel is. Daarna komt de keuze ‘hoe’.

Hiervoor geef ik je iets in overweging:
Je kan keihard werken aan zo hard mogelijk Nee leren zeggen, en soms is dat exact wat je nodig hebt.
Maar.
Door keihard te werken aan Ja, werken we óók aan Nee.
Door Ja te zeggen tegen alles waar je vierkant achter staat, krijgt de situatie waar je Nee tegen moet zeggen, geen kans om te ontstaan.

Denk daar maar eens over na.

Het heeft alles te maken met grenzen: hoe meer jij de dingen doet vanuit het diepste van jezelf, hoe meer ruimte je inneemt. Hoe meer ruimte je inneemt, hoe minder het in een ander opkomt om over jouw grenzen te gaan.

De uiteindelijke vraag is dus niet óf je wil werken aan je grenzen en Nee, de vraag is Hoe je ervoor zorgt dat je grenzen zo duidelijk en vol vertrouwen aanwezig zijn, dat Nee niet nodig is.